dinsdag 15 oktober 2013

Oh, sorry...

De helft van de honden die in het asiel zit, belandt daar als gevolg van het onrealistische beeld dat veel aspirant hondeneigenaren hebben van het leven met een hond. Het romantische beeld ‘een mens en zijn hond’ gaat bij deze mensen snel aan diggelen, na hondslief’s binnenkomst.

Verreweg de meeste honden worden aangeschaft vanuit emotionele motieven. Met name pups roepen vertedering op. Mensen realiseren zich echter onvoldoende dat de schattige pup plast en poept in huis, zich niet laat wegstoppen als het even niet uitkomt en de wereld onder andere ontdekt door overal op te kauwen. Juist die spiksplinternieuwe schoenen of dat dure meubel vormen een magisch kauwobject.

Veel nieuwbakken hondenbezitters blijken minder hondenliefhebber dan gedacht. Wordt de pup puber? Dan zijn deze hondenbezitters vaak meer dan klaar met hun hond. Ze willen er van af. De oplossing voor hen wordt gevonden in een advertentie op een verkoopsite, een gang naar het asiel of soms simpelweg middels een boom in het bos of een opengezette deur.

De oplossing voor de hond is minder eenvoudig. De nu puberende hond heeft vaak weinig geleerd wat hem gaat helpen zijn weg naar een betrouwbaar thuis te vinden. Tijd om naar de hondenschool te gaan, ontbrak immers bij zijn vorige baas. Terwijl de hond uit verveling meer dan genoeg tijd had om ongewenst gedrag tot in detail te perfectioneren. Daardoor staat de hond voor een levensgevaarlijke uitdaging: onopgevoed een nieuwe baas vinden.

De hond vraagt er niet om dat iemand zijn baasje wordt. Het is aan het baasje te zorgen dat hij de baas wordt die de hond nodig heeft. Zijn leven lang.





Geen opmerkingen:

Een reactie posten