In deze tijd van het jaar is Sirius dus niet zichtbaar.
De Grieken en Romeinen zagen de Hondsdagen als de periode van de grote hitte. Ook voor ons land gaat dat op: de tijd van de hondsdagen is de warmste van het jaar. Het etmaalgemiddelde van de temperatuur is dan 17 graden en 's middags is 19-24 graden heel normaal.
Voor de oude Egyptenaren vielen de Hondsdagen samen met de jaarlijks terugkerende overstroming van de Nijl. Deze overstromingen, toen het Nassermeer nog niet bestond waren het gevolg van seizoensregens in Ethiopië, de zuidelijke Soedan en vooral de omgeving van het Victoriameer. In Egypte zelf valt het hele jaar door nauwelijks regen.
Een overstromingsperiode is het bij ons niet, maar de warmte kan wel gemakkelijk voeding geven aan onweersbuien met veel regen in korte tijd en lokale wateroverlast. Een vochtig warm, broeierig weertype met zo nu en dan een paar stevige buien is karakteristiek voor de Hondsdagen. Voor onze voorouders, die nog niet over koelkasten beschikten, was het dan ook een waarin eten en melk sneller waren bedorven. Er bestaat een Twents gezegde: " Wat men tijdens de Hondsdagen spaart voor de mond, is voor de kat of hond".
In verscheidene landen had men vroeger de gewoonte om honden tijdens de Hondsdagen muilkorven om te doen uit vrees voor hondsdolheid. Maar de Hondsdagen hebben verder niets te maken met honden, al kan het tijdens onweer hondenweer zijn.
Het woord honde(n)weer, dat er volgens de nieuwe spelling een "n" heeft bijgekregen, is afgeleid van het oud-Nederlandse woord "ondeweer", dat slecht weer betekent. In het Fries bestaat het woord 'ûngetiid', dat was de zomerperiode tijdens de hooioogst.
bron: Wikipedia, KNMI
Geen opmerkingen:
Een reactie posten